Do naszej kliniki zgłosił się Pacjent około 50 roku życia, od wielu lat zmagający się z bezzębiem w szczęce oraz zębami o zaawansowanej ruchomości w żuchwie. Dotychczasowa proteza całkowita górna okazała się nie do zaakceptowania - powodowała silny odruch wymiotny, była niestabilna i po około miesiącu Pacjent całkowicie z niej zrezygnował. Pacjent zgłaszał trudności w jedzeniu, brak pewności siebie w kontaktach społecznych oraz chęć znalezienia rozwiązania stabilnego, ale nadal w formie pracy ruchomej, łatwej do utrzymania w higienie.
Leczenie rozpoczęto od szczegółowej diagnostyki: wykonano skan wewnątrzustny całej jamy ustnej oraz tomografię CBCT obejmującą oba łuki zębowe. Badanie kliniczne i radiologiczne potwierdziło bezzębie w szczęce oraz III stopień ruchomości zębów w żuchwie, wymagający ich usunięcia. Następnie przeprowadzono konsultację implantologiczną, podczas której omówiono możliwe opcje terapii - od klasycznych protez po rozwiązania na implantach. Pacjent jasno wskazał, że nie akceptuje klasycznej protezy całkowitej w szczęce i preferuje rozwiązanie ruchome, ale stabilnie oparte na implantach, w postaci prac na belkach.
Równolegle z diagnostyką wykonano pakiet badań laboratoryjnych (m.in. morfologia, APTT, czas protrombinowy, glukoza, profil lipidowy, 25-OH D3), aby bezpiecznie zakwalifikować Pacjenta do zabiegu implantacji. Po zebraniu wyników i analizie obrazów CBCT opracowano cyfrowy plan leczenia z udziałem protetyka, z wykonaniem cyfrowego wax-upu oraz projektów szablonów chirurgicznych dla szczęki i żuchwy. Pacjent wstępnie zaakceptował plan obejmujący wszczepienie wielu implantów i wykonanie prac ruchomych typu overdenture na belkach w obu łukach.
Plan leczenia obejmował:
Fazę przygotowawczą - diagnostyka, planowanie cyfrowe, wykonanie szablonów chirurgicznych i projektów prac tymczasowych.
Fazę chirurgiczną - ekstrakcję zębów w żuchwie o skrajnej ruchomości oraz jednoczasową implantację w szczęce i żuchwie z wykorzystaniem szablonów i implantów MIS C1.
Natychmiastową rehabilitację tymczasową - tego samego dnia osadzenie mostów tymczasowych przykręcanych do implantów.
Kontrole i okres gojenia - wizyty kontrolne, usunięcie szwów, korekty zgryzu, badanie radiologiczne (OPG)
Fazę protetyczną docelową - nowe wyciski i skany, dobór i wymiana łączników, zaprojektowanie i wykonanie tytanowych belek oraz osadzenie protez typu overdenture w szczęce i żuchwie.
W zaplanowanym, około 5-godzinnym zabiegu, z zastosowaniem znieczulenia miejscowego, przeprowadzono implantację w szczęce i żuchwie zgodnie z przygotowanym cyfrowo planem i w pełnej nawigacji z wykorzystaniem szablonów chirurgicznych. W żuchwie usunięto minimalnie inwazyjnie zęby 42 i 43 o znacznej ruchomości.
W szczęce wszczepiono implanty MIS C1 w pozycjach odpowiadających zębom 16, 14, 12, 22, 24 i 26, a w żuchwie w pozycjach 34, 32, 42 i 44, uzyskując stabilizację pierwotną umożliwiającą ich natychmiastowe obciążenie.
Po zabiegu wykonano skany pod prace tymczasowe - w szczęce i żuchwie zaplanowano mosty tymczasowe obejmujące po około 10 zębów kompozytowych. Zaordynowano odpowiednią farmakoterapię pozabiegową: antybiotyk, lek przeciwbólowy/przeciwzapalny, płyn do płukania jamy ustnej na bazie chlorheksydyny oraz przekazano szczegółowe zalecenia higieniczne i dietetyczne. Następnie osadzono mosty tymczasowe w szczęce i żuchwie przykręcając je do implantów. W kontrolach po zabiegu potwierdzano prawidłowe gojenie, wykonywano drobne korekty okluzji oraz usunięto luźne szwy.
Po kilku miesiącach przeprowadzono wizyty kontrolne, w tym badanie radiologiczne (OPG), które wykazało prawidłowy obraz integracji implantów. Po zakończonym okresie gojenia i ocenie radiologicznej przystąpiono do fazy protetycznej docelowej. Wykonano nowe wyciski oraz skany pod protezy overdenture (OVD) w szczęce i żuchwie.
Na kolejnej wizycie przeprowadzono przymiarkę pracy - oceniono ustawienie zębów, kształt i kolor, a także pasywność belek. Pacjent zaakceptował estetykę, a pasywność konstrukcji tytanowych została oceniona jako prawidłowa, co jest kluczowe dla długoterminowego powodzenia leczenia implantoprotetycznego.
Na wizycie końcowej w szczęce i żuchwie belki tytanowe przykręcono do implantów i osadzono docelowe protezy OVD.
Ostatecznie Pacjent uzyskał stabilne, ruchome prace protetyczne na implantach w szczęce i żuchwie, podparte na precyzyjnych belkach tytanowych. Uzupełnienia zapewniają bardzo dobrą stabilizację podczas żucia, jednocześnie pozostając łatwymi do zdejmowania w celu oczyszczania, co było dla Pacjenta niezwykle istotne. Silny wcześniej odruch wymiotny nie stanowi już problemu, a komfort użytkowania protez znacząco przewyższa wcześniejsze doświadczenia z klasyczną protezą całkowitą.
Pacjent odzyskał możliwość swobodnego jedzenia twardszych pokarmów, wyraźniejszej mowy oraz uśmiechu bez obaw o przesunięcie czy wypadnięcie uzupełnień. W kontrolach odnotowano bardzo dobry stan tkanek miękkich, prawidłową okluzję oraz satysfakcję Pacjenta z uzyskanego efektu estetycznego i funkcjonalnego. Jest to przykład kompleksowej, etapowej rehabilitacji implantoprotetycznej, która pozwoliła po wielu latach bezzębia przywrócić Pacjentowi komfort i pewność siebie na co dzień.